Blue Monday bivakmuts

Een bivakmuts is een muts die eigenlijk alleen de ogen en mond vrij laat. Lekker tegen de kou zou je denken. Bijvoorbeeld voor onder je skihelm. Maar een bivakmuts wordt ook gebruikt door overvallers en terroristen, omdat je hiermee minder herkenbaar bent. Ik moet aan zo’n bivakmuts denken omdat het vandaag:

a. voor het eerst IJskoud is (gevoelstemperatuur min 5, min 10)

b. het blue monday is

c. de aanslagen door terroristen dagelijkse kost zijn

d. ik gewoon wil kunnen blijven aantrekken wat ik wil, we leven in een vrij land toch (nog)?

Een echte Blue Monday: blauwe lucht, ijspegels en berijpte bomen

Blue Monday, de derde maandag van januari zit er alweer op. Was er niet ooit een scholier die gewapend en wel met bivakmuts op zo’n blue monday zijn school binnenviel en de halve klas doodschoot? Onderzoekers hebben bedacht dat de derde maandag van het jaar de meest deprimerende dag van het jaar is vanwege het dipje dat mensen krijgen na de feestdagen, het gat in de bankrekening en de goede voornemens die alweer voor 90% in het water zijn gevallen plus het feit dat de vakanties nog ver weg zijn.

Zo niet vandaag. De lucht was prachtig blauw, een echte Blue Monday. Ik wilde dit vieren met iets blauws en trok mijn donkerblauwe  Trenchcoat aan over mijn lichtblauw gebreide retrojurk,  trok de stoute schoenen en stapte in mijn blauwe autootje en begaf me vervolgens op één nacht ijs. Ik kwam een record aantal hardlopers tegen terwijl de zon scheen en het buiten toch aanvoelde als -10. Iedereen leek er zin in te hebben. Hier en daar spotte ik een zelfs retro bivakmuts maar dan uitsluitend om het gelaat te beschermen tegen de plotselinge kou.

Breiwerk voor Blue Monday

Ikzelf had in dit nieuwe jaar eindelijk het breiwerk afgemaakt dat al een jaar of 10 in een oude naaikoffer zat. Ik had te weinig wol voor een fatsoenlijke sjaal of trui en handschoenen of wanten leken met te ingewikkeld en een muts uit een vierkante lap halen is ook nog best lastig. Zodoende was het blijven liggen. Maar ineens kreeg ik een idee. Als ik de boel aan elkaar naaide of haakte had ik een heerlijke warme kol. Perfect om te dragen op een jurk, tuniek of bloes wanneer het buiten koud is.

Ik snapte nooit het nut er zo van totdat ik vandaag de kol omdeed en genoot van de warmte. Geen enorme knoop die je het gezicht ontneemt op de grond vlak voor je, geen geprop onder je trenchcoat zodat je eruit komt te zien als een Michelinvrouwtje, maar gewoon alleen warm, daar waar het nodig is: je hals! En eventueel je hoofd want mijn kol is zo’n 30 cm hoog, dus als de wind op steekt kan ik over mijn oren en hoofd trekken en er een soort bivakmuts van maken. Eentje die trouwens meer weg heeft van de jaren 50 sjaals die Hollywoodsterren met vlinderbril droegen in hun cabriootje dan de bivakmuts van Bin Laden en co. Maar dat spreekt voor zich.