De comeback van de haarband

Heel vaak gebruik ik mijn bril als haarband, ontdekte ik laatst. Omdat het gezichtsvermogen toch wat terugloopt heb ik zo’n leesbrilletje van de action altijd bij me. Erger nog, hij staat meestal op mijn hoofd, of op het puntje van mijn neus. Allebei natuurlijk geen gezicht.

Een bril op je hoofd staat arrogant en met een bril op je neus ben je net een voorleesoma op de kleuterschool. Toch bewijst de bril op mijn hoofd mij goede diensten met het uit mijn ogen houden van mijn haar. En als ik hem nodig heb, hoef ik nooit lang te zoeken.

En dat is fijn want het kan op de gekste momenten mis gaan. Maar toch, de lust om weer eens een haarband te gaan dragen, bekruipt me steeds vaker de laatste tijd en dus keek ik eens om me heen of andere vrouwen ook haarbanden dragen, maar nee die zag ik niet. Ik ben natuurlijk weer een trendsetter!

Zonder bril zwaar de klos

Laatst liep ik dus in het bos mijn hond uit te laten toen die ineens mank ging lopen. In een doorn getrapt. Had ik verdorie eens niet die bril op mijn hoofd staan omdat ik het zo overdreven vond om tijdens een boswandeling met een bril op je hoofd te lopen, nu ik daar dus wat bewuster over na aan het denken ben gegaan.

Maar zonder bril een doorntje uit een voetkussentje verwijderen is een hele klus, ik zie absoluut niet wat ik aan het doen ben. Het kwam goed, maar je voelt je behoorlijk gehandicapt, dus die bril moet altijd mee, ook naar het bos. Al is het maar als haarband, bijvoorbeeld als het stormt.

Waar laat je je leesbril?

Nog zo’n dingetje dus, is waar laat je je leesbril dan, wanneer je hem niet op je hoofd kunt zetten omdat daar al een haarband zit? Ik besloot er een ander plekje voor te zoeken, met een koordje om je nek dan ben ik net een bibliothecaresse en in mijn jaszak krassen de glazen dus waar laat je je bril? Zeker als je zonder jas en in een jurk zonder zakken loopt heb je weinig keuze.

Voorlopig dus weer op mijn hoofd tot ik van één van jullie een beter idee krijg. Wel kreeg ik ondertussen steeds meer zin in zo’n lekkere brede, zwartwit geblokte retro haarband uit de jaren 70 die ik heel vroeger droeg als 11 jarig meisje met lang haar en pony. Waarom geen haarband kopen?

Haarband of diadeem

Ook op latere leeftijd in de jaren 80 liep ik altijd met zo’n diadeem in mijn haar van bordeauxrood plastic, perfect om een uitgroeiende pony in bedwang te houden en bovendien kreeg mijn haar er een grappige slag van, die ook bleef zitten na een dagje haarband dragen.

Bordeauxrood was toen al mijn lievelingskleur omdat het sjiek is en toch een beetje alternatief en goed combineert met grijs en zwart, een klassieke retro combinatie! En dus ging ik bij de drogist op zoek naar zo’n haarband van toen! Maar helaas, er hingen alleen van truttige zilverkleurige of zwarte diademen en sombergekleurde haarbanden, die je waarschijnlijk alleen binnenshuis behoort te gebruiken wanneer je je make-up aanbrengt of juist verwijderd of wanneer je jezelf verwend met een maskertje. Maar leuk staan doen ze niet.

Retro haarbanden in felle kleuren

En zo kom ik dan toch weer bij de retro en vintage shops, want in de jaren 50 waren haarbanden al een hit en met of zonder bloem, altijd heel representatief. Neem de bandera of gewoon een kleurig sjaaltje en knoop hem in je haar en je hebt een perfecte retrohaarband. Combineer hem met een grappig retro minirokje of sjieke pencildress en je maakt gelijk een statement. Hoe feller de kleur hoe beter. Ik ga voor rood of zwartwit geblokt!